Trylogia Oręż Niepodległej

Trylogia dotarła dziękuję, jestem pod wielkim wrażeniem książki są wydane perfekcyjnie naprawdę brak mi słów. Nie myślałem że doczekam się w naszym kraju tak wydanej pozycji.

Szabla towarzyszyła mi od 1948 roku, najpierw jako broń sportowa, potem bojowa; jako przedmiot do walki i jako przedmiot do studiów; zarówno do opisywania jak i do kolekcjonowania. Dlatego z przyjemnością i satysfakcją przyjąłem propozycję współpracy przy opracowaniu nowej pozycji na temat szabli polskiej, której autorem jest Janusz Jarosławski. Przeglądając gotowe, wspaniale zrealizowane dzieło pt. "Szable Wojska Polskiego 1918-1939", możemy powracać myślą do naszej bogatej tradycji, z którą szabla jest nieodłącznie związana. Życzę miłej lektury!

Książka autorstwa Janusza Jarosławskiego pt.: "Szable Wojska Polskiego 1918-1939", odkąd tylko pojawiła się w naszej księgarni, wzbudzać zaczęła duże zainteresowanie klientów. Trudno się temu dziwić, gdyż publikacja ma naprawdę sporo zalet. Po pierwsze - szata graficzna i sposób wydania książki. Twarda oprawa, kredowy papier, wysokiej jakości kolorowe fotografie, na których bez trudu można dostrzec nawet najmniejsze szczegóły poszczególnych szabli - zostały one zresztą bardzo dokładnie opisane w książce. Przy omówieniu każdej prezentowanej broni podano materiał, z jakiego zostały wykonane jej elementy, opisano precyzyjnie ich kształt, stopień wygięcia czy sposób mocowania każdego z nich. Głownie, grzbiety, sztychy, pióra, rękojeści, głowice, jelce, strudziny - każdej z części szabli poświecono przynajmniej kilka zdań, nie zapominając o tak szczegółowych danych, jak długość głowni, jej szerokość przy jelcu i u nasady, krzywizna, długość rękojeści, masa szabli w pochwie i bez. Autor nie pominął także opisów grawerów i sygnatur. Tak precyzyjne omówienia każą przypuszczać, że nawet, gdyby w publikacji zabrakło zdjęć, bez problemu można byłoby wyobrazić sobie dokładny wygląd każdej z szabli. Ważnym elementem każdego z opisów jest też rys historyczny. Autor podaje z jakich lat pochodzi szabla i kto był jej właścicielem, czasem przeczytamy też o okolicznościach powstania lub przekazania komuś danej broni. Wracając jeszcze do materiału ilustracyjnego - poza współczesnymi barwnymi fotografiami, w publikacji znalazło się też sporo historycznych zdjęć ukazujących szable u boku lub w ręku właścicieli. Gdyby komuś wciąż było mało, autor na końcu zamieścił również przedruki ilustracji z przedwojennych Albumów Wyposażenia WP, Dzienników Rozkazów Wojskowych oraz Przepisów i Instrukcji.

       Podsumowując, omawiana publikacja powinna z całą pewnością znaleźć się w domowej biblioteczce każdego miłośnika broni białej - będzie służyła nie tylko jako ozdoba regału, ale przede wszystkim jako nieocenione źródło wiedzy o przedwojennych szablach.

Na Stulecie Niepodległości ukazuje się publikacja Janusza Jarosławskiego „Bagnety Wojska Polskiego 1918-1939”. Jest to 360-stronicowe wydawnictwo albumowe o wysokich walorach merytorycznych i estetycznych. Autor zebrał w nim nie tylko bagnety polskiej konstrukcji i produkcji, ale również pochodzące z państw zaborczych, Francji, Wielkiej Brytanii, Włoch i Japonii. Cennym uzupełnieniem informacji o tych bagnetach są reprodukcje zachowanych dokumentów z Centralnego Archiwum Wojskowego dotyczących zasobów i produkcji bagnetów. Walorem wydawnictwa są niezwykle precyzyjne zdjęcia wykonane przez autora, wybranych, dobrze zachowanych eksponatów stanowiących perły kolekcjonerskie. Zdjęcia pokazują nie tylko całe bagnety ale także ich detale konstrukcyjne i, co istotne, oznaczenia bagnetów. Podobnie dokładne są zdjęcia żabek do zawieszania bagnetów na pasach żołnierzy. Uzupełnieniem są rysunki Krzysztofa Niemiry pokazujące w sposób obrazowy mocowanie bagnetów na karabinach. Album będzie niewątpliwie cennym nabytkiem miłośników i kolekcjonerów broni siecznej.

Moje serdeczne gratulacje, za to co Pan uczynił i czyni dla białej broni i w tym szczegolnie dla polskiej szabli - naszej tozsamosci i historii okrężnej i patriotyzmu. Dziekuje!

Mało dotychczasowych opracowań opisuje militaria tak wszechstronnie – w tym przypadku ilość i jakość informacji o prezentowanym oręzu będzie satysfakcjonująca dla bardzo szerokiego grona odbiorców – początkujący otrzymuje podstawowe informacje, znawca ma możliwość delektowania się niuansami zawartymi w swobodnie podanej narracji. Wybór obiektów do publikacji należy ocenić jako trafny i przemyślany. Szczególne uznanie należy się Autorowi za wzorcowe opracowanie uzbrojenia Wojska Polskiego – bagnet karabinowy jest szczególnie trudny w opracowaniu, jak i głębszych badaniach. Potrzeba naprawdę sporej wiedzy, jak i umiejętności, by swobodnie poruszać się w tej problematyce. Widoczne jest że Autor taką umiejętność posiadł i z pożytkiem dla czytelnika przekazuje swą wiedzę.