Nakład książki "Szabla Lekkiej Kawalerii M1796" został wyczerpany.
Armia brytyjska początku XIX wieku to najlepsza „ militarna maszyna” jaką udało się stworzyć człowiekowi. Oczywiście byli i tacy, którzy nazywali ten twór „maszerującym obozem koncentracyjnym” ale czy w innych ówczesnych armiach kontynentalnej Europy było inaczej ? Duży brak wystarczającego materiału źródłowego, raczej uniemożliwia zaprzeczenie lub potwierdzenie takiej tezy. Wysoki poziom analfabetyzmu w krajach nieprotestanckich a co za tym idzie, praktyczny brak żołnierskich wspomnień czy listów nie pozwala nam dzisiaj, w wystarczającym stopniu, poznać doznania jakich doświadczał prosty francuski, austriacki rosyjski czy polski żołnierz. Znając jednak pewne analogie, powszechnie funkcjonujące powiedzenia o „pruskiej dyscyplinie bądź pruskim drylu” i powielaniu pewnych wzorów organizacji armii, można z dużą dozą prawdopodobieństwa przypuszczać, że wcześniej cytowane powiedzenie śmiało mogłoby odnosić się do większości armii ówczesnej Europy. Niekwestionowanym ojcem tego dobrze zorganizowanego i świetnie funkcjonującego militarnego tworu był Artur Wellesley Książę Wellington. Oczywiście on sam, mimo swojej determinacji, doświadczenia, zaangażowania i życiowego pragmatyzmu często porównywanych do „zdroworozsądkowej końskiej logiki” nie byłby w stanie przeprowadzić takich reform. Po prostu, on pojawił się w najwłaściwszym, dla historii Wielkiej Brytanii, czasie i miejscu a co więcej, umiał wykorzystać wszystko to, co zastał aby osiągnąć finalny sukces...
Prezentowana publikacja została starannie opracowana nie tylko od strony merytorycznej ale i wizualnej. Oprócz parametrów technicznych oraz danych na temat budowy poszczególnych egzemplarzy broni białej, w publikacji pojawia się wiele opisów wydarzeń, miejsc oraz ludzi, związanych historycznie z danym orężem. Niewątpliwie wartością dodaną tej publikacji są eseje: "Transformacja armii brytyjskiej na przełomie XVIII i XIX wieku" oraz "Polacy w walce z wojskami angielskimi w czasie epoki napoleońskiej". W pracy nad książką czynny udział brali: prof. Aleksander Smoliński, Tadeusz Klupczyński oraz Richard Dellar.